بی‌خانمانی، تجارب و هویت‌های افراد بی‌خانمان اثر سهیلا صحرایی

“خانه مکانی است که در آن فرد احساس تعلق می‌کند، مورد استقبال قرار می‌گیرد و به آن احساس دلبستگی عاطفی پیدا می‌کند و بی‌خانمانی چیزی است که فرد نمی‌تواند لمس کند، چیزی که یک وضعیت، شرایط یا احساس نامحسوس است مانند عشق که افراد مختلف آن را متفاوت توضیح می‌دهند و به طرق خاص تجربه می‌کنند. “